Każda sprawa jest wyceniana indywidualnie, w zależności od wyników naszej analizy dokumentów, do której Państwa zachęcamy. Nie możemy publikować uniwersalnego cennika, gdyż byłby on dla Państwa nieprzejrzysty z powodu wielowariantowości. Poza tym nie chcemy ułatwiać pracy spółkom z o.o. oraz kancelariom, które notorycznie kopiują nasze treści (czasem włącznie z literówkami).

Rozważaliśmy wprowadzenie specjalnej oferty taniego prowadzenia spraw, odpowiadającej niskim standardom "naganiaczy" (typu spółki z o.o.), w cenie 6.000 złotych. Jednakże wówczas sprawy byłyby prowadzone przez studentów (a nie przez mecenasów), na rozprawy wybieraliby się wyłącznie praktykanci/aplikanci (a nie mecenasi), klient sam wyliczałby sobie wysokość roszczeń względem banku (a nie kancelaria), w pozwie nie byłoby żadnych opinii profesorskich (teraz w pozwie mamy kilka opinii profesorskich), kancelaria musiałaby przekształcić się w spółkę z o.o. i dzięki temu nie ponosiłaby żadnej odpowiedzialności (szczególnie za studentów), musielibyśmy obciążać klientów kosztami hoteli i innych, a na końcu musielibyśmy stosować sztuczkę naganiaczy polegającą na żądaniu podwyższenia wynagrodzenia w trakcie procesu. Na taki wariant nie możemy sobie pozwolić.

Na dzień dzisiejszy w naszym cenniku nie mamy pozycji tańszej niż 700 zł miesięcznie plus premie (to cena dla specyficznego typu kredytu w jednym z banków, ze specyficzną konstrukcją podmiotową - poza tym wyjątkiem nasza oferta jest droższa). Konkretną ofertę cenową przedstawiamy zawsze po analizie dokumentów.

Ilość płatności miesięcznych oczywiście jest określona z góry (np. jeśli z Klientem ustalamy 10 comiesięcznych płatności, to od 11-go miesiąca należności wynoszą zero złotych).

W relacjach z naszymi Klientami stawiamy przede wszystkim na transparentność, dlatego w umowie o świadczenie pomocy prawnej przedstawiamy Państwu koszty wynagrodzenia Kancelarii związane z poszczególnymi etapami prowadzenia sprawy sądowej. Natomiast wątek kosztów opłat sądowo-skarbowych jest opisany w pozostałych pytaniach.

Nie, ponieważ świadczenie pomocy prawnej za samą opłatę za sukces jest niezgodne z obowiązującymi profesjonalnych pełnomocników zasadami etyki zawodowej. Kwestię tę reguluje odpowiednio:

• uchwałą nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 r. w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego;
• Uchwałą nr 52/2011 Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 19 listopada 2011 r. w sprawie ogłoszenia Zbioru Zasad Etyki Adwokackiej i Godności Zawodu (Kodeksu Etyki Adwokackiej).

Wyrokiem sądu objęte są żądane w pozwie kwoty wraz z odsetkami, a także opłaty sądowo-skarbowe. Natomiast koszty wynagrodzenia Kancelarii nie są objęte rozstrzygnięciem sądu. Honorarium Kancelarii określa zawarta przez Państwa umowa o świadczenie pomocy prawnej i strony rozliczają się za prowadzenie sprawy stosownie do jasnych postanowień umowy w tym zakresie. 

Opłata sądowa to kwota, którą każdy, kto chce rozpoznania przez sąd, musi zapłacić sądowi, do którego wnosi swój pozew bądź wniosek o zawezwanie do próby ugodowej.

Opłata sądowa przypada Skarbowi Państwa, a jej wysokość jest regulowana określonymi przepisami prawa. Jest to więc jakby opłata za usługę świadczoną nam przez wymiar sprawiedliwości, polegającą na rozpoznaniu sporu. Opłata od pozwu w sprawach „frankowych” wynosi maksymalnie 1.000 złotych (dla konsumentów), a w przypadku wniosku o zawezwanie do próby ugodowej wynosi 200 złotych.  Opłatę sądową opłaca zawsze Klient.

Opłata skarbowa to swego rodzaju podatek, tyle że płacony na rzecz gminy (najczęściej). W sprawach „frankowych” ma ona znaczenie jedynie w kwestii opłacenia pełnomocnictwa, udzielonego przez Państwa mecenasowi prowadzącemu sprawę. Przepisy prawa stanowią, że w każdym przypadku udzielania pełnomocnictwa, trzeba taką opłatę – w wysokości 17 złotych od każdego pełnomocnictwa - uiścić na konto bankowe właściwego urzędu miasta.

Zachęcamy również do zapoznania się z informacjami dotyczącymi wysokości opłat sądowo-skarbowych.

Do podstawowych opłat sądowo-skarbowych, które podlegają zwrotowi w przypadku wygrania sprawy zaliczamy:

• 200 złotych - opłata sądowa od złożenia wniosku o zawezwanie do próby ugodowej,
• 1.000 złotych - opłata sądowa od złożenia pozwu,
• 1.000 złotych - od złożenia apelacji,
• 100 złotych - opłata sądowa od złożenia wniosku o uzasadnienia wyroku/postanowienia,
• 17 złotych - opłata skarbowa od każdego udzielonego pełnomocnictwa mecenasowi,
• zaliczka na wynagrodzenie biegłego sądowego – wysokość zaliczki ustala sąd, przy czym zasadniczo jest to kwota średnio od około 500 złotych do (dużo rzadziej) 3.000 złotych, zaś ostateczne wynagrodzenie biegłego może być niższe niż uiszczona zaliczka, bądź wyższe w zależności od nakładu pracy biegłego i decyzji sądu w tym zakresie.

Gdy sprawa „frankowa” kończy się uwzględnieniem Państwa żądań w całości, wszystkie te opłaty są Państwu co do zasady zwracane.

Dodatkowo strona przegrywająca spór ma obowiązek zwrócić swojemu przeciwnikowi koszty zastępstwa procesowego.

Opłata sądowa zasadniczo jest związana z żądaniem i kwotą (tzw. wartością przedmiotu sporu, której konsument dochodzi przed sądem, przy czym opłata ta przed sądem I i II instancji dla konsumenta ma swoją maksymalną wysokość: 1.000 złotych. Pozostałe zaś opłaty mogą być zmienne, tzn. uzależnione od decyzji sądu, jak np. zaliczka na wynagrodzenie biegłego.
Opłata skarbowa jest stała i wynosi 17 złotych od każdego udzielonego pełnomocnictwa.

Jest to kwota, której konsument dochodzi przed sądem z tytułu nieważności umowy lub „odfrankowienia”. Kwota ta wpływa na wysokość opłaty sądowej, czy wysokość kosztów zryczałtowanych kosztów wynagrodzenia pełnomocnika. Kwota ta decyduje także o tym, czy sprawą będzie zajmował się Sąd Rejonowy, który rozstrzyga sprawy do kwoty  75 tys. złotych,  czy też Sąd Okręgowy, który rozpoznaje sprawy powyżej tej kwoty. Jeżeli kwota, której konsument dochodzi przed sądem wynosi co najmniej 50 tys. złotych daje to możliwość złożenia skargi kasacyjnej do Sądu Najwyższego.
Częstą praktyką sądów jest samodzielne obliczanie tej wartości po złożeniu pozwu, szczególnie, gdy domagamy się tzw. ustalenia nieważności. Wówczas wartość przedmiotu sporu jest przez sądy czasami ustalana jako kwota udzielonego kredytu.

Wartość przedmiotu sporu jest obliczana indywidualnie dla każdej sprawy „frankowej”. Kwota, której konsument może domagać się przed sądem wynika bezpośrednio z zaświadczeń uzyskanych z banku zawierających historię dokonywanych spłat (rat) kredytu. Kwota ta wymaga precyzyjnych wyliczeń i w każdej sprawie „frankowej” jest inna. Kancelaria posiada własny Zespół ekonomistów, który ma profesjonalną ugruntowaną wiedzę w tym zakresie, dysponując przy tym odpowiednimi narzędziami i modelami ekonomicznymi.

Wartość przedmiotu sporu jest obliczana indywidualnie dla każdej sprawy „frankowej”. Kwota, której konsument może domagać się przed sądem wynika bezpośrednio z zaświadczeń uzyskanych z banku zawierających historię dokonywanych spłat (rat) kredytu. Kwota ta wymaga precyzyjnych wyliczeń i w każdej sprawie „frankowej” jest inna. Kancelaria posiada własny Zespół ekonomistów, który ma profesjonalną ugruntowaną wiedzę w tym zakresie, dysponując przy tym odpowiednimi narzędziami i modelami ekonomicznymi.

W sprawach „frankowych” co do zasady jest to kwota 1.000 złotych (jednego tysiąca złotych). Opłatę tę ponosi Klient. W zakresie opłat sądowo-skarbowych zachęcamy do zapoznania się z informacjami zawartymi w odpowiedzi na pytanie dotyczące opłat sądowych i skarbowych.

W sprawach „frankowych” opłata w zakresie wynagrodzenia biegłego sądowego za sporządzenie opinii jest uzależniona od decyzji sądu. Sąd bowiem w trakcie procesu decyduje czy opinia biegłego sądowego będzie potrzebna, czy też nie. W sprawach, w których sędzia zmierza do unieważnienia umowy (a nie do jej „odfrankowienia”) opinia biegłego z zasady w ogóle nie jest potrzeba i nie ma też potrzeby regulowania żadnych zaliczek. 
Natomiast jeśli sąd zleci biegłemu wykonanie takiej opinii – zaliczka na wynagrodzenie biegłego może wynieść średnio od około 500 złotych do (bardzo rzadko) 3.000 złotych. Natomiast ostateczne wynagrodzenie biegłego uzależnione jest od nakładu pracy biegłego sądowego i decyzji sądu. Z naszego doświadczenia wynika, że wynagrodzenie biegłego sądowego jest zróżnicowane, tzn. może być niższe bądź wyższe od wysokości wpłaconej zaliczki. W przypadku wygrania sprawy opłat ta zostaje zwrócona konsumentowi. 

Wykonanie opinii przez biegłego sądowego nie jest regułą w każdej sprawie „frankowej”, zwłaszcza jeśli od samego początku sąd będzie oceniał umowę kredytu jako umowę nieważną. Inaczej mówiąc, to sąd w trakcie procesu, opierając się na wnioskach pełnomocników, decyduje czy opinia biegłego sądowego będzie potrzebna, czy też nie. Natomiast jeśli sąd zleci biegłemu wykonanie takiej opinii – zaliczka na wynagrodzenie biegłego może wynieść średnio od około 500 złotych do (bardzo rzadko) 3.000 złotych. Natomiast ostateczne wynagrodzenie biegłego uzależnione jest od nakładu pracy biegłego sądowego i decyzji sądu, jakie wynagrodzenie biegłemu przyznać. Z naszego doświadczenia wynika, że wynagrodzenie biegłego sądowego jest zróżnicowane, tzn. może być niższe bądź wyższe od wysokości wpłaconej zaliczki. W przypadku wygrania sprawy opłat ta zostaje zwrócona konsumentowi.

W pierwszej kolejności konsument ponosi opłaty sądowo-skarbowe, przy czym opłaty te w przypadku wygranej sprawy są mu zwracane przez przeciwnika.

W grę wchodzą jeszcze koszty wynagrodzenia biegłego sądowego (tu uiszcza się zaliczkę), które jednak w razie wygrania sporu są zwracane.

Istnieją jeszcze tzw. koszty zastępstwa procesowego, czyli zryczałtowane, określone rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości stawki minimalne wynagrodzenia Państwa pełnomocnika. W przypadku uwzględnienia powództwa w całości są one zasądzane od banku, natomiast kwestię ich rozliczenia reguluje umowa zawarta z Kancelarią.

Jeśli natomiast doszłoby do prawomocnego przegrania sprawy, to strona, która przegrywa spór ma obowiązek zwrócić swojemu przeciwnikowi koszty sądowo-skarbowe oraz koszty zastępstwa procesowego, czyli wynagrodzenie, które zasądza sąd na rzecz pełnomocnika reprezentującego stronę wygrywającą według stawek ustalonych w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r.  w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r.

Zasadą jest, że ten kto wygrywa sprawę otrzymuje zwrot kosztów od drugiej strony, czyli tej która sprawę przegrała.  Oznacza to, że sąd w wyroku przyznaje zwrot poniesionych opłat sądowo-skarbowych.
Natomiast koszty wynagrodzenia Kancelarii nie są objęte rozstrzygnięciem sądu. Tę kwestię reguluje umowa między Klientem i Kancelarią, zawarta na warunkach rynkowych i nie jest ona przedmiotem zainteresowania ani rozstrzygania sądu. Honorarium Kancelarii określa zawarta przez Państwa umowa o świadczenie pomocy prawnej i Strony rozliczają się za prowadzenie sprawy stosownie do jasnych postanowień umowy w tym zakresie.

Koszty zastępstwa procesowego to inaczej mówiąc wynagrodzenie, które ustala sąd rozstrzygając sprawę, na rzecz profesjonalnego pełnomocnika, który reprezentował stronę wygrywającą spór. Wynagrodzenie to ustalane jest w oparciu o minimalne stawki określone odpowiednio w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r.

Koszty zastępstwa procesowego zarówno w przypadku tzw. „odfrankowienia” umowy kredytu, jak również w przypadku nieważności kredytu obliczane są na podstawie kwoty, której konsument dochodził przed sądem. Jeśli konsument wygrywa w całości spór to sąd zasądzi na rzecz konsumenta kwotę objętą jego żądaniem i również  w całości koszty zastępstwa procesowego na podstawie obowiązujących stawek wynikających odpowiednio z Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. Natomiast tymi samymi kosztami sąd obciąży konsumenta w przypadku niekorzystnego rozstrzygnięcia, tj. wygranej banku, co przy aktualnie ukształtowanej  linii orzeczniczej jest zjawiskiem bardzo rzadkim.

W takim przypadku całością kosztów powinien zostać obciążony bank. Wygrana przed sądem II instancji oznacza wygraną całego procesu. Rozstrzygnięcie o kosztach procesu (w tym kosztach zastępstwa procesowego) dotyczy w takiej sytuacji całego sporu, który był prowadzony przed sądem I jak i II instancji, a wygrana przed sądem II instancji oznacza faktycznie zmianę niekorzystnego wyroku sądu I instancji. 

Jeśli chodzi o koszty opłat sądowo-skarbowych prosimy o zapoznanie się z pytaniami i odpowiedziami, które znajdziecie Państwo w pozostałych częściach niniejszej strefy wiedzy. Na etapie analizy dokumentów, czyli jeszcze przed rozpoczęciem sprawy sądowej przedstawiamy Państwu ofertę Kancelarii oraz standardową wysokość opłat sądowych i opłat skarbowych.

Ponadto informujemy o dodatkowych, przykładowych możliwych do poniesienia kosztach w trakcie sporu sądowego dotyczących np. wysokości zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego sądowego, czy obowiązujących kosztach (opłatach) zastępstwa procesowego.

Oszacowanie kosztów zastępstwa procesowego jest możliwe, ale dopiero po ustaleniu wysokości żądań, które zostaną zgłoszone w pozwie w Państwa sprawie. Wysokość żądanej kwoty jest kluczowa dla ustalenia tzw. wartości przedmiotu sporu. A ta właśnie wartość wyznacza próg (stawkę) kosztów zastępstwa procesowego. Kancelaria w ramach ustalonego honorarium dokonuje wszelkich wyliczeń ekonomicznych, które są potrzebne aby przedstawić w pozwie Państwa żądania dotyczące unieważnienia, a także „odfrankowienia".